Futhark

Runy (alfabet runiczny) - alfabet używany do zapisu przez Ormian (wczesna starożytność), ludy germańskie (tzw. alfabet Futhark od pierwszych 6 liter Fehu Uruz Thurisaz Ansuz Raidho Kenaz) i celtyckie. Niekiedy nazwę "runy" odnosi się także do systemów piśmienniczych stosowanych przez ludy tureckie (tzw. alfabet Orchon) oraz Madziarów (Węgrów) (tzw. Székely Rovásírás). Używany również w obrzędach magicznych. Słowo *run oznacza 'tajemnicę', 'sekret'.

Według wierzeń nordyckich runy podarował ludziom bóg Odyn. Najprawdopodobniej alfabet ten został zapożyczony od ludów północnej Italii (alfabet alpejski). Niektórzy badacze zwracają uwagę na jego powiązania z alfabetem fenickim, hebrajskim, czy greckim. Runy starszego futharku odpowiadają zarówno graficznie jak i fonetycznie odpowiednim literom alfabetu greckiego będącego przodkiem wszystkich alfabetów europejskich, a zarazem najwcześniejszym alfabetem uwzględniającym samogłoski:

* Fehu = Wau
* Uruz = Ypsilon
* Thurisaz = Delta
* Ansuz = Alfa
* Raido = Ro
* Kaunan = Gamma
* Gebo = Chi
* Wunjo = Wau
* Haglaz = Heta
* Naudiz = Ni
* Isaz = Iota
* Jeran = Jot
* Eihwaz = Jot
* Pertho = Pi
* Algiz = Sampi
* Sowilo = Sigma
* Tiwaz = Tau
* Berkanan = Beta
* Ehwaz = Epsilon
* Mannaz = Mi
* Laguz = Lambda
* Ingwaz = Qoppa
* Dagaz = Delta
* Othalan = Omega

300px-Old_Futhark_Runic_alphabet.png
Stary futhark

Runy były używane do zapisu krótkich inskrypcji w drewnie, metalu czy na kamieniach (tzw. kamienie runiczne). Kształt liter tego alfabetu (głównie proste linie, mało łuków) ułatwiał zapis na takich powierzchniach.

Do run, oprócz ich znaczenia fonetycznego, było także przypisane dodatkowe, słowne znaczenie. Na przykład runa þ (th) oznaczała w futharku, tyle co thorn (cierń).

Choć runy są prawdopodobnie nieco starsze, najstarsze znane zapisy runiczne pochodzą z 200 r. Są one zresztą bardzo krótkie i trudne do przetłumaczenia. Do ok. 650 r. stosowano tzw. starszy futhark (zwany tak od pierwszych sześciu run: F - U - Þ - A - R - K → zobacz rycinę obok), liczący 24 znaki. Później alfabet runiczny zaczął się różnicować: w Norwegii i Szkocji używano futharku z 16 lub 18 runami, natomiast w Anglii rozwinął się alfabet zwany futhork w różnych odmianach, z 24, 28 lub nawet 31 runami. Zmiana nazwy wiąże się ze zmianą czwartej litery runicznej. Runami zapisywano głównie języki germańskie, choć odnaleziono kilka zapisów w łacinie. Przestano ich używać około roku 1000, poza jedynie Skandynawią, gdzie przetrwały jeszcze kilka wieków. Ale i tam wyparł je wreszcie alfabet łaciński.

Według zwolenników New Age runy są symbolami działającymi na zasadzie "promieniowania kształtów". Każdy symbol przywołuje subtelne energie ze świata ducha i z kosmosu. Według nich runy wywierają wpływ na podświadomość, aktywując siły psychiczne, które są ukryte pod progiem świadomości. Przez starożytnych używane były np. wyryte na łodziach bojowych czy mieczach podczas wojny, co miało zapewniać moc i ochronę. Współcześnie runy są używane przez niektóre osoby m.in. do kształtowania osobowości (tzn. wzmacniania pewnych cech adepta i eliminowania innych, jak lęk, strach itp.). Nie zostało to jednak w żaden sposób potwierdzone przez naukę.

źródło: artykuł [Futhark] w Wikipedii, licencja: [GNU FDL], autorzy: [Autorzy]

© 2008 Copyright by Qba Protected by BOWI & AntySPAM